স্বতন্ত্ৰ জ্ঞান ৰক্ষাৰ বাবে এক স্কুলীয়া পৰিৱেশ সক্ষম কৰিবলৈ বুদ্ধিমান অনুসন্ধান নিৰ্মাণ কৰা

1970 ৰ দশকত শিক্ষাবিদ জন হল্টৰ দ্বাৰা “অ-বিদ্যালয়কৰণ” শব্দটো প্ৰস্তুত কৰা হৈছিল। এইটো শিকাৰ এক অনানুষ্ঠানিক শৈলী য’ত শিশুৱে প্ৰাকৃতিক জীৱনৰ অভিজ্ঞতা আৰু দৈনন্দিন কাৰ্যকলাপৰ জৰিয়তে শিকে। স্কুলীয়া শিক্ষা নোহোৱাক ঘৰুৱা শিক্ষাৰ পাঠ্যক্ৰম-মুক্ত ৰূপায়ণ বুলি গণ্য কৰা হয় – শিকাৰ এই পদ্ধতিটোৱে জ্ঞান প্ৰাপ্ত কৰা আৰু দক্ষতা বিকাশৰ প্ৰাথমিক উপায় হিচাপে শিক্ষাৰ্থী-বাছনি কৰা কাৰ্যকলাপবোৰৰ পোষকতা কৰে। স্কুলীয়া শিক্ষা নোহোৱাৰ ক্ষেত্ৰত, শিশুৱে বিভিন্ন দৈনন্দিন কাৰ্যকলাপ আৰু অভিজ্ঞতাৰ জৰিয়তে শিকে, যেনে খেল, ঘৰুৱা দায়িত্ব, ব্যক্তিগত আগ্ৰহ আৰু কৌতূহল, ইণ্টাৰ্নশ্বিপ আৰু কামৰ অভিজ্ঞতা, ভ্ৰমণ, কিতাপ, বৈকল্পিক শ্ৰেণী, পৰিয়াল, পৰামৰ্শদাতা, আৰু সামাজিক বাৰ্তালাপৰ জৰিয়তে।

অ-বিদ্যালয়কৰণৰ সমৰ্থকসকলে পৰম্পৰাগত বিদ্যালয় আৰু শিক্ষাৰ প্ৰতি পাঠ্যক্ৰম-ভিত্তিক পদ্ধতিৰ উপকাৰিতাৰ ওপৰত প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰে। তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে যে পৰম্পৰাগত বিদ্যালয় গাঁথনি আৰু ইয়াৰ বিশ্বাস যে শিক্ষা নিৰ্ধাৰিত সময়ত হ’ব লাগে, প্ৰামাণিক পৰীক্ষাত গ্ৰেডিং পদ্ধতি, বলপূৰ্ৱক সংযোগ আৰু নিজৰ একেই বয়স গোটৰ শিশুৰ মাজত সমন্বয়, ঘৰুৱা কাৰ্য্য কৰাৰ বাধ্যতা সেয়া শিক্ষাৰ্থীক নিজৰ ব্যক্তিগত পৰিস্থিতিত সহায় কৰক বা নকৰক, শিক্ষাৰ্থীসকলক এজন প্ৰভুত্ব ব্যক্তিৰ নিৰ্দেশ শুনিবলৈ আৰু পালন কৰিবলৈ বাধ্য কৰা, আৰু পৰম্পৰাগত বিদ্যালয় নীতিৰ আন বহুতো বৈশিষ্ট্যই শিশুৰ বিকাশত প্ৰকৃততে সহায় নকৰে। প্ৰতিটো শিশু সুকীয়া আৰু অ-বিদ্যালয়কৰণে, তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে, তেওঁলোকৰ ব্যক্তিগত প্ৰয়োজনবোৰ পূৰণ কৰিব পাৰিব।

পিতৃ-মাতৃয়ে, অবিদ্যালয়কৰণত, এইসমূহ কৰিব লাগিব:

1. সকলো শিশুৰ স্বাৰ্থক সমানে সন্মান কৰক।
2. শিশুটোক তেওঁলোকৰ নিজৰ দৈনন্দিন জীৱনত অন্তৰ্ভুক্ত কৰক – নিয়মতকৈ অধিক “মুক্ত-কিতাপ” জীৱন যাপন কৰোৱাওক।
3. শিশুটোৱে আগ্ৰহী বস্তুবোৰঅনুসৰণ কৰক আৰু বিভিন্ন ধৰণে এয়া কৰক।
4. ঘৰত আৰু ঘৰৰ বাহিৰত বিভিন্ন ধৰণৰ অভিজ্ঞতাৰে সমৃদ্ধ পাৰিবাৰিক জীৱন যাপন কৰক।
5. ঘৰটোৰ চাৰিওফালে সাম্ভাব্য উৎস প্ৰদান কৰক যিবোৰ ৰোমাঞ্চকৰ আৰু উদ্দীপনাদায়ক।
6. শিশুটোক আলোচনাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিব লাগিব – বাৰ্তালাপত সময় কটাব লাগিব; এইটো সম্ভৱতঃ স্কুলীয়া শিক্ষাৰ সৈতে জড়িত আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ অভিভাৱকৰ “কাৰ্য”।
7. খেলৰ কাৰ্যকলাপত জড়িত থাকিব লাগিব, আনন্দ কৰিব লাগিব, আৰু তেওঁলোকৰ চাৰিওফালৰ আশ্চৰ্যকৰ পৃথিৱীৰ প্ৰশংসা কৰিব লাগিব।
8. তেওঁলোকৰ চিন্তা আৰু আচৰণৰ বিষয়ে স্ব-সচেতন হ’বলৈ চেষ্টা কৰিব।
9. উদ্দেশ্য প্ৰণোদিতভাৱে তেওঁলোকৰ কল্পনা প্ৰসাৰিত কৰক, সৃষ্টি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক, তেওঁলোকৰ অনুমানক প্ৰশ্ন কৰক, তেওঁলোকৰ স্বয়ংক্ৰিয় আৱেগবোৰ পৰীক্ষা কৰক।
10. তেওঁলোকৰ সন্তানে কি কৰি আছে তাৰ প্ৰতি অতি পৰ্যবেক্ষণ কৰিব।
11. শিশু এটাৰ কাৰ্য্যৰ কাৰণ চিনাক্ত কৰক, যে শিশু এটা “শিকিবলৈ জন্ম” হয় আৰু সদায়ে শিকি থাকে।
12. তেওঁলোকৰ সন্তানৰ শিকাৰ বিশেষ অনুকূল উপায়বোৰ জানিব।
13. শিশুৰ আৱেগ সমৰ্থন কৰিব।

অবিদ্যালয়কৰণৰ নীতিবোৰ হৈছে:

1. শিক্ষা সকলো সময়তে হয়। মগজুৱে কেতিয়াও কাম কৰা বন্ধ নকৰে আৰু সময়ক ‘শিকাৰ সময়’ আৰু ‘অ-শিক্ষণ কাল’ত বিভক্ত কৰাটো অসম্ভৱ। এজন ব্যক্তিৰ চাৰিওফালে ঘটি থকা সকলোবোৰ, তেওঁলোকে যি শুনিছে, দেখিছে, স্পৰ্শ কৰে, গোন্ধ আৰু সোৱাদ লয়, শিক্ষালৈ সলনি হয়।
2. শিকাৰ বাবে জোৰ কৰাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই। শিকাটো কাৰোবাৰ ইচ্ছাৰ বিপৰীতে যাব নোৱাৰে। বল প্ৰয়োগে মানুহক বেয়া অনুভৱ কৰায় আৰু প্ৰতিৰোধ সৃষ্টি কৰে।
3. শিকি ভাল লাগিছে। ই সন্তোষজনক আৰু লাভজনক। বাহ্যিক পুৰষ্কাৰৰ অবাঞ্ছিত পাৰ্শ্বক্ৰিয়া থাকিব পাৰে যি শিক্ষা সমৰ্থন নকৰে।
4. যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে বিভ্ৰান্ত অনুভৱ কৰে, শিক্ষা বন্ধ হয়। সকলো শিক্ষা  সাধাৰণ জ্ঞানৰ ওপৰত আধাৰিত হ’ব লাগিব।
5. যেতিয়া এজন ব্যক্তি নিশ্চিত হয় যে শিকা কঠিন, শিকা কঠিন হৈ পৰে। দুৰ্ভাগ্যবশতঃ, বেছিভাগ শিক্ষাদান পদ্ধতিয়ে ধাৰণা কৰে যে শিকাটো কঠিন আৰু এই পাঠটো প্ৰকৃততে শিক্ষাৰ্থীসকলক “শিকোৱা” হয়।
6. শিক্ষা অৰ্থপূৰ্ণ হ’ব লাগিব। যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে মুখ্য কথাটো নেদেখে, যেতিয়া তেওঁলোকে নাজানে যে তথ্য কেনেদৰে সম্পৰ্কিত বা ই ‘বাস্তৱ পৃথিৱী’ত কেনেদৰে উপযোগী, তেতিয়া শিক্ষা ‘বাস্তৱ’ৰ সলনি উপৰুৱা আৰু অস্থায়ী হয়।
7. শিক্ষা প্ৰায়ে আনুষঙ্গিক হয়। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে যে আমি যেতিয়া আমি উপভোগ কৰা কাৰ্যকলাপবোৰত অংশগ্ৰহণ কৰোঁ তেতিয়া আমি শিকিম আৰু শিকাটো এক প্ৰকাৰৰ ‘পাৰ্শ্বলাভালাভ’।
8. শিক্ষা সাধাৰণতে এক সামাজিক কাৰ্যকলাপ, আনৰ পৰা পৃথকভাৱে হোৱা বস্তু নহয়। আমি আন লোকৰ পৰা শিকিছোঁ যাৰ দক্ষতা আৰু জ্ঞান আছে যি আমাক আগ্ৰহী কৰে। আমি তেওঁলোকৰ পৰা বিভিন্ন ধৰণে শিকিম।
9. সকলো শিক্ষাত আৱেগ আৰু বুদ্ধিমত্তা অন্তৰ্ভুক্ত থাকে।

Embibe বিষয়বস্তু/বৈশিষ্ট্য: একাধিক সমলৰ প্ৰকাৰ

শিক্ষা এতিয়া কেৱল নম্বৰৰ বিষয়ে নহয়! পাঠ্যক্ৰমৰ বাহিৰত শিকাটো আনন্দদায়ক। Embibe এ শিক্ষাৰ্থীসকলক ধাৰণাবোৰৰ বিষয়ে সামগ্ৰিক জ্ঞান লাভ কৰিবলৈ ইচ্ছুক কৰাবলৈ চেষ্টা কৰে । এম্বাইবৰ ‘ব্যাখ্যাকাৰী’ ভিডিঅ’ৰ লগতে ৱেবৰ পৰা সংগ্ৰহিত  ভিডিঅ’বোৰে শিক্ষাৰ্থীসকলক যিকোনো বিষয়ত অধিক বুজাত সহায় কৰে। আমাৰ নিজা ‘সন্ধান’ৰ দ্বাৰা চালিত ‘শিকন’ মডিউলটোত নিম্নলিখিত প্ৰকাৰবোৰৰ এক বা একাধিক ভিডিঅ’ থাকে:

1. DIY (নিজেই কৰা ) ভিডিঅ’,
2. কুবো ভিডিঅ’,
3. অপাৰ্থিৱ পৰীক্ষাগাৰ ভিডিঅ’,
4. বাস্তৱ জীৱনৰ উদাহৰণ ভিডিঅ’,
5. নকল বা আনন্দদায়ক ভিডিঅ’,
6. পৰীক্ষা,
7. সমাধান কৰা উদাহৰণ

Embibe ৰ আকৰ্ষণীয় 2D আৰু 3D পৃথিৱীয়ে শিক্ষাৰ্থীসকলৰ বাবে কৌতূহল সৃষ্টি কৰে আৰু তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ অধ্যয়নৰ প্ৰেমত পেলায়। আমাৰ বৰ্ণনাকাৰীসকলে শিক্ষাৰ্থীসকলৰ কল্পনা কঢ়িয়াই আনে আৰু কাহিনীটো কথোপকথন কৰিবলৈ এনেদৰে সজায় ।